Help Roemenië.

Dec. 1989. Twintig jaar geleden. Een uniek handgeschilderd delftsblauw tegeltje, dat mij overhandigd werd door de burgemeester van Delft dhr. van Walsum, met een afbeelding van de scheve toren van de Oude Kerk in Delft, herinnert mij eraan. Op de achterkant de woorden: “Delft helpt Roemenië.”

Het was destijds na afloop van de eredienst in Delft dat Fam. van Emmerik en ik een plan kregen om Roemenië te helpen. In de pers waren allerlei berichten over opstand en de omver wenteling van het schrikbewind van Chauseceau. Een spontane opwelling leidde al direct tot een crisis comité die zondag namiddag. Ikzelf had toen contacten met Ds. Laslo Tokes uit Timisoara in Roemenië. Begin jaren '80 had ik met een vriend grote hoeveelheden bijbels naar Roemenië gesmokkeld en oa. aan hem afgegeven. Tokes was de aanstichter van de opstand in Roemenië die leidde tot de val van het communisme. Destijds was het land straat en straat arm. Gelukkig is de situatie nu aanzienlijk verbeterd.
In dec. 1989 wist ik niet wat me overkwam. Toen we de pers ingelicht hadden over ons initiatief kwam er van alle kanten hulp. Particulieren die voedselpakketen brachten, bedrijven die doneerden, kerken die hun deuren open stelden voor inzameling van kleding, het acht uur journaal dat wilde weten van de hoed en de rand, vrachtwagens chauffeurs die spontaan aanboden met hun truck, beladen en wel, naar het verre Roemenië te rijden enz. enz. Uiteindelijk is een konvooi van twee vrachtwagens afgeladen met voedsel en kleding afgereisd naar Sibius in Roemenië om vanuit de Delftse kerken daar te helpen en de ergste nood te lenigen. In een speciale raadsvergadering van de gemeenteraad van Delft werd het interkerkelijk comité bedankt door de burgemeester en een afvaardiging uit Sibius.
Ik moest aan dat alles denken toen het afgelopen week weer in het nieuws was en ik Tokes zag voorbijkomen. Met grote voldoening denk ik aan de gebeurtenissen van toen terug. Ik heb er een groot aantal krantenknipsels aan overgehouden.
Nu helpen we weer Roemenië. Misschien niet zo massaal als destijds Maar toch. We verzamelen zonnebloemolie. Voor de allerarmsten in en rond Arad. Riet van Bemmel en St. Linquenda en het team zorgen voor de bestemming. Jazeker: daar nog steeds allerarmsten. Doe mee en laten we gezamenlijk zorgen dat het een succes wordt!
En dan.....
Op de eerste dag van de week is er gelegenheid om getuigenissen te geven. Mooie en moeilijke momenten uit het afgelopen jaren delen we met elkaar! Ook de oudejaarspsalm 90 komt voorbij in beide diensten. Tevens is het de laatste zondag van het kalenderjaar waarop we gewoontegetrouw ons geloof belijden met de aloude woorden van de geloofsbelijdenis van Nicea uit 325 AD. Erg lang geleden!! Verbondenheid met de kerk van alle tijden en alle plaatsen! Hoewel het derde kerstdag is hoop ik toch iedereen te ontmoeten. “Ijs en weder dienende” zullen we maar zeggen! Dat herinner ik mij als een uitdrukking die wel eens werd gebruikt. Ik vraag me soms af of wij nog weten wat het betekent in het licht van de weer en verkeer van afgelopen week!
Blessies en shalom,
Arie