huisvredebreuk

Op dit moment lees ik het boek “Jezus' helden", uitg. Gideon Hoornaarn, ter voorbereiding op de laatste prediking uit de serie over David. Een prachtige compilatie van allemaal korte verhalen en getuigenissen. Bv. van een groep kinderen uit Soedan in 1993. Een Amerikaanse journalist interviewde deze zondagsschoolgroep omdat Arabische moslims regelmatig hun dorp bestormden en christenen afslachten. “Zouden jullie moslim worden?”, vroeg de journalist. De kids antwoordden:”Wij blijven christenen, want dit is de waarheid.” Terwijl zij dat zeiden leken hun gezichten te stralen als het gezicht van Stéfanus, de eerste christelijke martelaar, wiens gezicht was 'als dat van een engel.'
David dichtte in Ps. 145:15 “Aller ogen wachten op U...” Zondag beginnen we ons samenzijn met het zingen van deze psalm in de versie van PvN (Psalmen voor Nu) Hier alvast een voorproefje.
http://www.youtube.com/watch?v=9RYGgA4sBh8
Over David gesproken: Hij moet de Heere bestendig voor ogen hebben gehad, want in onze serie zijn we aanbeland in een donkere periode. Wat een ellende heeft David in zijn gezin meegemaakt met zijn kinderen. Overspel. Verlies van een kind. Incest en verkrachting. Haat tussen broers. Broedermoord. Rebellie. Samenzwering. Moord op een zoon. Je kunt zeggen: Zo vader, zo zoon. Maar dat is te kort door de bocht. Wordt het een zware preek? Kom luisteren en leren!
In de tweede dienst spreekt René Vacquier over het avondmaal: Een vader die zijn kinderen bij Hem aan tafel uitnodigt.
Een gezegende rustdag toegewenst.
Blessies,
Arie

een lach en een traan.

Vreugde en verdriet liggen soms dicht bij elkaar. Dat merk je als er zorgen zijn. Ziekte is. Mensen ons ontvallen. Je probeert mee te leven en je in de ander te verplaatsen.
Daarnaast is er ook vreugde. De geboorte van een kind. Ziekte die wordt overwonnen enz.
Een lach en een traan.
Katholieken kunnen beter dan protestanten ernst en humor in het leven combineren. Protestanten zijn veel zwaarmoediger, principieler, kritischer. Ze zullen te vuur en te zwaard met hete hoofden en koude harten hun zaakjes verdedigen.
Katholieken niet. Die gaan uit de kerk de kroeg in. Protestanten spreken daar schande van. Katholieken vinden dat dood normaal.
Humor. Nu stuit humor over geestelijke zaken mij tegen de borst, maar ik vind humor over de kerk altijd wel vermakelijk. Ik moet daarbij denken aan Fons Jansen. Hij is bekend van zijn conference 'de lachende kerk'. Typisch katholieke humor. Kostelijk! Hieronder een paar leuke uitspraken zijn zijn theatershows.
Neem nou de parochiemededelingen die je zondag hoort aflezen. Kan de leek ook. Je neemt gewoon zo’n zwart boek, je gaat op de preekstoel staan en je leest maar voor. Je moet wel de toon een beetje aanpassen, anders weten ze niet waar je het over hebt. Je moet het doen met zo’n hoge, holle stem. Je moet ook niet zeggen: Vandaag, je moet zeggen: Heden.
Morgen oefening van eerherstel. Er moet nog veel geoefend worden. We gaan net zo lang oefenen tot het spontaan kan.
Om de gedialogeerde volksmis ordelijk te laten verlopen, zal kapelaan Hendriks optreden als volksmisleider.
Het hoesten tijdens de dienst begint vandaag op de achterste rij.
En wilt u dan nu even de bakjes, de gleufjes, de mandjes, de zakjes, de busjes en de schalen doorgeven?
Achter in de kerk staat een bus. Die vertrekt morgen naar Kevelaer.
Hedenavond is het weer Erasmuslof: Lof der zotheid. In het lof zullen we zingen: Knielt allen neer op bladzij 16. Kapelaan Sanders zingt het eerste couplet, dan valt de hele kerk in.
Dus is mijn motto: Neem jezelf niet te serieus. Anderen doen dat ook niet!
Zondag in de eerste dienst gaat het over de traan. David die overspel pleegt met Batseba. In de tweede dienst over de lach. De vreugde van de genade. Inderdaad: de God die je zoekt is....genadig. (charis/ vreugde/ dankbaarheid)
Blessies en shalom,
Arie

Evangelische Spiritualiteit.

Dat was het thema van de jaarlijkse voorgangers conferentie op de Betteld van de ABC gemeenten. Het waren de afgelopen week een paar heerlijke, inspirerende en ontspannen dagen. Veel netwerken, mooie en indringende gesprekken, goede lezingen en ook samen gehuild en gelachen!
Wim van Velzen, docent aan de CHE in Ede gaf in zijn lezingen ons prachtige Keltische gebeden.
Zie ook: http://www.keltischegebeden.nl/
Eén mooi, kort gebed wil ik hier noemen:
Zegen voor mij, o God,
de grond onder mijn voeten:
zegen voor mij, o God,
het pad waarop ik ga.
Natuurlijk is zo'n conferentie ook een moment om een glas bier te drinken met collega's bij de open haard. Op de foto Paul en Liesbeth Ruhlman uit Boskoop, Peter Stolk uit Zoetermeer en Jan en Lilian Wolsheimer uit Woerden.
Ontroerend was het verhaal van Simon van Groningen uit Bovenkarspel die oa. vertelde over het overlijden van één van hun kleinkinderen. Hij noemde een lied dat in mijn gedachten blijft hangen:

Daarboven juicht een grote schaar', van kin'ren voor Gods troon,
verlost van zonde, van gevaar, tot eer van 's Vaders zoon.
Nu klinkt een lied, de Heer ten prijs, die aan het kruishout stierf,
en in het hemels paradijs, een plaats voor ons verwierf.
Dat is een 'spiritualiteit' die ik herken.
Hopelijk wordt ons geestelijk leven weer gevoed as. zondag in één van de diensten. Ik zie ernaar uit om Henk van Dorp te ontmoeten en opgebouwd te worden vanuit het Woord van God. Parousia Gouda weet intussen dat hij altijd een boodschap van de Heer meeneemt. In de 2e dienst spreekt Mark van Sorge over Ef.2:10 “Zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen om goede werken te doen, die God van tevoren heeft bereid, opdat wij daarin zouden wandelen.” Ook dat is Spiritualiteit. Het een hoofdletter!
Alvast een heel gezegende eerste dag van de nieuwe week.
Blessies,
Arie

Klagen over het weer!

Dat geklaag over het weer: we doen er allemaal lekker aan mee. Jammer dat de weersomstandigheden ons soms weerhouden om zondag naar de diensten te gaan. Denk alleen al aan het weeralarm rond de kerst. Afgelopen zondag was het weer (!) raak. Glibberen over de dijk. Na afloop van de eerste dienst auto's die wegglijden als ze vanaf de v. Nederhorststraat proberen weg te komen. Vanuit de 'consistorie' achter het podium was het zelfs vermakelijk om te zien. Hoewel ook link!
Toch waren we allemaal zeer bemoedigd door het aantal gasten in de tweede dienst n.a.v. de serie diensten over: “De God die je zoekt...” Ook de band was inspirerend. Veel dank aan de luitjes van Released.
Zo zijn we al weer de tweede maand ingerold van dit kalenderjaar. Hopelijk is het as. zondag niet glad en is ieder in elk geval in de gelegenheid om de dienst aan God bij te wonen.
Van “ijs en weder diendende” moet koning David geen last hebben gehad. God woonde daar zelfs in een tent. Maar liefst 24 koren van twaalf man hadden op toerbeurt voor de ark dienst bij het morgen, middag en avond gebed. Dat moet een indrukwekkend geheel geweest zijn. Al die Levieten in hun witte gewaden met opgeheven handen al zingend: Hodu Adonai ki tov, ki le olam chasdo. (Looft de Here want Hij is goed, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.) “Waarom zijn de bananen krom?” Luister maar eens!
http://www.youtube.com/watch?v=ZUVUsioS1QU&feature=PlayList&p=7DD5D0E63271F9B1&index=0
In Davids tijd klonk de ramshoorn om de inwoners van de stad op te roepen naar de plaats der samenkomst.
Bij ons luidt er om 9.15 uur de klok. Niet onze eigen klokken, maar het vriendelijke gebeier van de buren: de Gereformeerde Gemeente.
Tot zondag bij leven en welzijn, ijs en weder dienende!
Blessies en shalom,

Arie

Ps. (Zondag oppassen!) Morgen (vrijdag) ook oppassen.