Joseph en the technic color dream coat

Mijn moeder noemde mij vroeger al "meester dromer!

Vandaag - samen met Dorien - naar de theatervoorstelling geweest over het leven van Joseph, met Freek Bartels in de hoofdrol. Een cadeautje van onze kinderen voor oppas opa en oma.


Wat een fantastische musical is dit. Geweldig decor. Prachtige rollen, goede muziek, een indrukwekkende sfeer. Je wordt meegenomen in het verhaal van Joseph met zijn pronkgewaad. Och die jeugdige Joseph toch met zijn bravour. Stuitend! Over de top! Maar toch! God leidde het zo dat zijn dromen wel degelijk uitkwamen!

Mijn dromen? Ik geloof er vast in. Ze komen zeker uit. Niet omdat ik zo geweldig ben, maar vanwege de vasthoudenheid van een goede God. "God heeft veel volk in deze stad!! Komt deze visie ook niet terug in het leven van Joseph met al zijn tegenslagen? Ik moest denken aan de prekenserie over het leven van Joseph van enkele jaren terug.

Op de drempel van het nieuwe jaar zijn nog niet alle dromen werkelijkheid. Moeilijke en verdrietige dingen kwam het afgelopen jaar voorbij. Maar ook prachtige dingen. In de gemeente en in ons persoonlijk leven. Wat genieten wij van ons kleinkind! Lieve mensen: wat een enorme zegen is dat!!
Ik maak het verhaal van Joseph tot mijn eigen verhaal. Een nieuw jaar komt eraan. Dromen blijf ik dromen. Ik kan en wil niet anders. En ik geloof ook stellig dat ze zullen uitkomen.


Een heel goede jaarwisseling toegewenst en een fantastische 2010!! Enne....blijf dromen!!



shalom en blessies voor 2010 van

Arie, Dorien, Jesse, Rivka, Addy, Julia, Daphne en Michiel

(titelsong Joseph musical)

Met ogen dicht, heb ik gekeken,
zag de wolken breken en het licht ging aan.
Ik wist geen weg, maar iemand riep toch,
en de wereld sliep nog, laat je droom bestaan.

Ik droeg mijn jas, de kleuren gloeiden
en bloemen bloeiden, op de bleke maan.
Toen kwam de zon, nog half verborgen,
zo begon de morgen, laat je droom bestaan.

Een donderslag, een bliksemschicht,
mijn gouden jas, nog uit het zicht.
De kleuren werden vaag en donker
En ik was alleen...

Mag ik terug, naar lang geleden,
naar een ander heden, ik heb ver te gaan.
De wereld wacht, en 't licht zal doven,
maar ik blijf geloven, laat je droom bestaan.

Een donderslag, een bliksemschicht,
mijn gouden jas, nog uit het zicht.
De kleuren werden vaag en donker
En ik was alleen...

De wereld wacht, en 't licht zal doven
maar ik blijf geloven, laat je droom bestaan.
Geef mij mijn toverjas, Mijn tover, dromen, jas...


Aan te bevelen:

http://www.youtube.com/watch?v=iOE22dmU3KU&feature=related

Help Roemenië.

Dec. 1989. Twintig jaar geleden. Een uniek handgeschilderd delftsblauw tegeltje, dat mij overhandigd werd door de burgemeester van Delft dhr. van Walsum, met een afbeelding van de scheve toren van de Oude Kerk in Delft, herinnert mij eraan. Op de achterkant de woorden: “Delft helpt Roemenië.”

Het was destijds na afloop van de eredienst in Delft dat Fam. van Emmerik en ik een plan kregen om Roemenië te helpen. In de pers waren allerlei berichten over opstand en de omver wenteling van het schrikbewind van Chauseceau. Een spontane opwelling leidde al direct tot een crisis comité die zondag namiddag. Ikzelf had toen contacten met Ds. Laslo Tokes uit Timisoara in Roemenië. Begin jaren '80 had ik met een vriend grote hoeveelheden bijbels naar Roemenië gesmokkeld en oa. aan hem afgegeven. Tokes was de aanstichter van de opstand in Roemenië die leidde tot de val van het communisme. Destijds was het land straat en straat arm. Gelukkig is de situatie nu aanzienlijk verbeterd.
In dec. 1989 wist ik niet wat me overkwam. Toen we de pers ingelicht hadden over ons initiatief kwam er van alle kanten hulp. Particulieren die voedselpakketen brachten, bedrijven die doneerden, kerken die hun deuren open stelden voor inzameling van kleding, het acht uur journaal dat wilde weten van de hoed en de rand, vrachtwagens chauffeurs die spontaan aanboden met hun truck, beladen en wel, naar het verre Roemenië te rijden enz. enz. Uiteindelijk is een konvooi van twee vrachtwagens afgeladen met voedsel en kleding afgereisd naar Sibius in Roemenië om vanuit de Delftse kerken daar te helpen en de ergste nood te lenigen. In een speciale raadsvergadering van de gemeenteraad van Delft werd het interkerkelijk comité bedankt door de burgemeester en een afvaardiging uit Sibius.
Ik moest aan dat alles denken toen het afgelopen week weer in het nieuws was en ik Tokes zag voorbijkomen. Met grote voldoening denk ik aan de gebeurtenissen van toen terug. Ik heb er een groot aantal krantenknipsels aan overgehouden.
Nu helpen we weer Roemenië. Misschien niet zo massaal als destijds Maar toch. We verzamelen zonnebloemolie. Voor de allerarmsten in en rond Arad. Riet van Bemmel en St. Linquenda en het team zorgen voor de bestemming. Jazeker: daar nog steeds allerarmsten. Doe mee en laten we gezamenlijk zorgen dat het een succes wordt!
En dan.....
Op de eerste dag van de week is er gelegenheid om getuigenissen te geven. Mooie en moeilijke momenten uit het afgelopen jaren delen we met elkaar! Ook de oudejaarspsalm 90 komt voorbij in beide diensten. Tevens is het de laatste zondag van het kalenderjaar waarop we gewoontegetrouw ons geloof belijden met de aloude woorden van de geloofsbelijdenis van Nicea uit 325 AD. Erg lang geleden!! Verbondenheid met de kerk van alle tijden en alle plaatsen! Hoewel het derde kerstdag is hoop ik toch iedereen te ontmoeten. “Ijs en weder dienende” zullen we maar zeggen! Dat herinner ik mij als een uitdrukking die wel eens werd gebruikt. Ik vraag me soms af of wij nog weten wat het betekent in het licht van de weer en verkeer van afgelopen week!
Blessies en shalom,
Arie

Merry Christmas

Een kort berichtje voor de kerstdagen beginnen.

Aan iedereen een merrie christmas toegewenst en een heel gezegend nieuwjaar.

"Wie het miene meakt" is rond Zeeuws voor: "Wie heeft mij gemaakt?" Als jochie van 6 of 7 vroeg ik dat al aan mijn ouders. Of het vroege seksuele voorlichting was of een tijdige filosofische inslag weet ik niet. In elk geval weet ik dat ik uit het register van Adam geboren ben (Mt.1:17) maar wedergeboren en door adoptie toegevoegd aan de familie van God. (Gal. 4:4-6) De geboorte van Jezus, zijn leven en sterven, herinnert ons daaraan. Een plaatsje in het voorgeslacht van Jezus zou mij niet misstaan. Ik zou me voegen bij een hele reeks namen van onvolmaakte mensen. Nog beter is een bijschrijving in dat andere register van 'zonen en dochters'. Het boek des levens. Door adoptie toegevoegd aan een nieuwe familie. Jezus heeft al het oude meegenomen in het graf en daarvoor iets nieuws in de plaats gebracht!

Een mooi gedicht van Sander Hunink gaat daarover:

Sterven en geboren worden
De adem van vuur over het ijzige meer van mijn ziel,

doet kringen maken als stemmen in mijn hoofd;

oeroude ritmes dansen zij, oeroude liederen zingen zij.

Zij zijn mijn bloed dat als een storm door mijn aderen raast.

Zij doen trommels galmen over het weidse landschap van mijn geest

Zij vertellen verhalen rond mijn vurige emoties.

Wie zijn zij die mij doen verlangen

wie zijn zij die mij sterven en geboren worden

bij elke gedachte

en vragen

wie ik ben, wie heeft mij gemaakt?

Blessies,

Arie

de tiendaagse veldtocht

Zo wordt de periode rond de kerstdagen genoemd voor predikanten. En inderdaad is het jaarlijks een drukke tijd. Veel spreekbeurten in de eigen gemeente op kerstavond, eerste kerstdag, de zondagen daarvoor en daarna, in bejaardenhuizen (Ronssehof), verenigingen, bijbelkringen (Maranathakring Den Haag) enz.
Hoewel het drukke dagen zijn, geniet ik er altijd weer van. De sfeer in huis, de gezelligheid, de vooruitzichten rond kerst enz. Zeker als je effe naar buiten kijkt! Wat een uitzicht hebben wij in Gouderak!!

Om helemaal in de kerstsfeer te komen gaan we zaterdag het huisconcert bezoeken van Renate Algera en Tilly Tollenaar. Genieten van prachtige muziek en gezelligheid!
Ook is binnenkort de jaarlijkse vergadering van het AWF stichtingsbestuur waar ik deel van uitmaak. Een vierkoppige gezelschap. Ton Zeeuw, Bert de Pijper, Arie Verduijn en ondergetekende nemen de jaarstukken door. Maar nog interessanter is om iedere keer vol verbazing te horen hoe de Here God wereldwijd aan het werk is binnen ons gemeenteverband. In Irak bijvoorbeeld. Nog steeds staat het dagelijks leven in Irak in het teken van angst en terreur. Na een periode van betrekkelijke rust vielen er in Bagdad alleen al in de maand oktober 410 doden door aanslagen. Ook de CAMA-kerk was in het verleden doelwit. Haar predikant, Chasan Thomas - die ik persoonlijk ken en een aantal keer heb ontmoet - werd gewaarschuwd toen een complot om hem om het leven te brengen aan het licht kwam. Hij verhuisde naar Koerdistan, waar een internationale kerk is ontstaan. Ondanks de aanhoudende terreur blijft de gemeente in Bagdad (zie foto) groeien.
Zo'n duizend mensen bezoeken de zondagse diensten. Irakese christenen zijn bezig met het starten van nog achttien gemeenteprojecten in andere delen van Irak. In het noorden werden onlangs negen mensen gedoopt in een bergstroom. Ook zij vieren binnenkort kerst, maar onder heel andere omstandigheden dan wij.
Zondag wordt beslist een feestdag. Vier baby's worden in de eerste dienst opgedragen. In de prediking denken we na over David. God bouwt voor hem een koningshuis. Een profetisch woord over de komst van de Messias! Indrukwekkende teksten uit 2 Sam. 7
In de tweede dienst gaat het over het boek van Philip Yancey: Genade: wat een wonder.
Ik moet daarbij denken aan de tekst uit Tit.2:11 “Want de genade Gods is verschenen aan alle mensen, heilbrengend....” Als dat geen toepasselijke tekst is rond de kerstdagen, dan weet ik het niet meer.
Hoop iedereen weer te zien as. zondag in één van de diensten.
Blessies en shalom
Arie

Chanoeka en Kerst

Soms heb je van die speeltjes die je handen bezig houden. Ik loop vaak met een tandenstoker, speel met de ketting om de hals maar nu heb ik de chanoeka tol. Ik kan niet van het ding afblijven. Constant draait de dreidl op mijn bureau rond en kijk ik op welke letter hij neervalt. Leuk speelgoed. Op het tolletje staan vier Hebreeuwse letters: nun, gimel, hé en sjin. Het zijn de beginletters van de woorden: "Nes gadol haja sjam". Dat betekent: "Daar is een groot wonder gebeurd". Het heeft te maken met het joodse Chanoeka feest, dan van 13 t/m 20 dec. (volgende week) gevierd wordt. Ook in de komende diensten zal er aandacht aan worden besteed. De speciale chanoeka kandelaar wordt naast de Adventkaars ontstoken.
Advent en kerst hebben niet zo veel met elkaar te maken, maar er is wel enige overeenkomst. Beide feesten worden in december gevierd en beiden spreken over de komst van het licht. Wij geloven in de komst van het licht: onze Jeshua, de zoon van David.





Wat ik deze week allemaal heb uitgespookt? Gelukkig iets meer dan spelletjes spelen. Naast de gebruikelijke huisbezoeken is er veel tijd gestoken in de voorbereiding voor de preken rond Advent en kerst. Daarnaast deze week ook een intervisie bijeenkomst bijgewoond in Zoetermeer en collega voorgangers van CAMA ontmoet in de regio. Ook een heerlijke shabbatsmaaltijd gevierd met goede vrienden!
En zondag: Dan is het al weer de 3e Advent. In de eerste dienst hoop ikzelf te spreken over David: een nederlaag wordt een overwinning. Het gaat over de strijd tussen David en de Amelekieten. (1 Sam.30) In de tweede dienst is er weer een boekbespreking: Genade is een risico. Lees Rom.6:1 “We mogen toch niet bij de zonde blijven opdat de genade maar toeneme? Dat zij verre van ons!!”
http://www.youtube.com/watch?v=XLpM7VH8Afw
Blessies en shalom
Arie

't Heerlijk avondje in de drukke decembermaand.

Morgen is het 5 december, maar voor ons zit het heerlijk avondje er al weer op. Altijd weer reuze gezellig om het met de kids te vieren. Dit keer ook met onze kleindochter die vandaag een half jaar is geworden. Na een heel gezellige maaltijd met het hele gezin, hebben we alle gedichten gelezen, surprises uitgepakt en gesnoept van de pepernoten en de marsepein. Daarna – oude traditie – gezellig op de bank onderuit voor een video.



Julia pakt haar cadeautjes uit. Ze is nu een half jaar!






U begrijpt het. De decembermaand is aangebroken. De kerstkaarten zijn gekocht. Nu nog schrijven en posten. De kerstspullen komen straks uit de mottenballen. De preken in de 10daagse veldtocht worden voorbereid.
Deze week ook de bijeenkomst bijgewoond van Dr. Arie W. Zwiep (de man heeft zijn voorletters mee!) die aan de VU in Amsterdam zijn nieuwe boek presenteerde. Ik ken deze Arie al heel wat jaren en we zijn oud collega's uit de tijd dat ik nog les gaf aan de ETH. Hermeneutiek ofwel de uitlegkunde van de Bijbel was het onderwerp van zijn boek. Dus een boeiend boek aangeschaft om tijdens de kerstdagen te lezen!
Zondag is weerman Reinier van den Berg in ons midden in de 2e dienst. “Als het leven soms pijn doet.” Het thema herinnert mij aan weer een boek van Dr. James B. Richards “How to stop the pain.” Het gaat over “Pijn is onvermijdelijk, maar een slachtofferrol is een keus.” Een boeiend werkboek waar je handvatten aangereikt krijgt om het lijden in het leven te aanvaarden en er op een positieve manier mee om te gaan en het in te schakelen om Gods droom en zijn plan met je leven toch dichterbij te brengen.
http://www.youtube.com/watch?v=a28PKiZ_WbU
In de eerste dienst hoop ikzelf weer voor te gaan en zal het DV gaan over David die voor de 2e keer naar de Filistijnen uitwijkt. Titel: een leider maakt een fout! Spannende titel. Leiders? Het zijn net mensen!
Blessies en shalom
Arie





http://www.parousia.nl/