Aweetje
As. zondag is het weer Pinksteren. Het is geweldig om als gemeente stil te staan bij het leven van de eerste gemeente in Jeruzalem. Wat een passie was daar!! Wat een elan. Wat een genadekracht en bezieling. We hebben het voorrecht om weer mensen te dopen, tw. Corine en Paul van den Berg, Vera Anker en Hanna Zwijnenburg. Het belooft een groot feest te worden wat u niet wilt missen. Met de doopkandidaten hebben we een intensieve tijd achter de rug met vier avonden doopcatechese. Wat een leuke groep was het weer dit keer! Wat een geestelijke honger. Prachtige vragen en levendige studie en discussie. Altijd weer leuk om te doen, ook al is het voor mij de zoveelste keer!
In de 2e dienst vieren we avondmaal waarbij er gelegenheid is tot voorbede bij het uitdelen van brood en wijn. Twee broden die de rijke oogst symboliseren die we als een beweegoffer aan Vader wijden! Ik zie ernaar uit.
Blessies en shalom,
Arie
PS. Iedereen vraagt ernaar, maar nee: we zijn nog geen grootouders, maar nu kan het echt niet lang meer duren!

www.parousia.nl

Effe zomaar een paar foto's van de afgelopen dagen in Zeeland. Leuk om weer eens op mijngeboortegrond te zijn!
Op de racefiets van Gouderak naar Kerkwerve (Schouwen Duiveland)

Bij de tent barbequen met zus Lenie en zwager Weert en vriendin Linda.

Bij de Oosterschelde kering Neeltje Jans.

Aweetje

Leuk bezoek gehad afgelopen weekend. Eric en Carla Odink uit Enschede waren over. Een paar keer per jaar zien we elkaar. Carla en Dorien delen de passie voor paarden en hebben dan ook een bezoekje gebracht aan andere vrienden in Schipluiden Marien en Linda Boekesteijn, die wij al zo'n 25 jaar kennen. Nog uit de tijd dat we in Schipluiden woonden, zo'n 25 jaar terug.
Carla heeft nog aan de wieg gestaan van CamPagNe, ons maandblad! Ook leuk om eens te vermelden.

18 mei Denise Deloziar gezien in het voorbijgaan op de Fluwelensingel. Zij vertrekt binnenkort naar Michael in de VS. Michael is haar echtgenoot. Hij zit in de dodencel in Oklahoma en zal (naar het zich laat aanzien en er geen wonder gebeurt) op 9 juli as. worden geëxecuteerd. In de VS bestaat nog altijd de doodstraf op bepaalde vergrijpen.

Destijds had ik het voorrecht om het huwelijk tussen Michael en Denise te mogen voltrekken in de gevangenis in Mc Alister in de VS. Een zeer bijzondere en indrukwekkende ervaring! Nu is na jaren wachten en onzekerheid dan eindelijk de executie datum vastgesteld voor Michael. Wat mij bijzonder bezighoudt is de tekst uit Ps. 84:11 “Want een dag in uw voorhoven is beter dan duizend elders.” Dat was destijds de tekst bij de begrafenis van mijn oma. “Ik wil liever staan aan de drempel van het huis mijn Gods......”schrijft de psalmdichter. We kunnen het ons nauwelijks voorstellen. Toch is het zo. In dit leven houden wij voor alles vast aan het feit dat Vader ons wil brengen bij Hem. In zijn eeuwig huis. Bij zijn genadetroon. Drukken aan zijn Vaderhart! Ps. 84:5 is mijn naamvers. Eli Ben Josef gaf die mij toen ik vorig jaar in Jeruzalem was. Hierbij treft u een plaatje van die tekst die op mijn kantoor aan de muur hangt.(zie hieronder)
אַשְׁרֵי, יוֹשְׁבֵי בֵיתֶך-- עוֹד, יְהַלְלוּךָ סֶּלָה.

(Welgelukzalig zij die in uw huis wonen, zij loven U gestadig)
Mijn gedachten gaan veelvuldig uit naar Michael en Denise. Ook ons gebed. Ik weet dat via de knielbank ook veel mensen in onze gemeente voor hen beiden bidden. We hopen en bidden voor een wonder en leggen tegelijk hun en ons lot in handen van Vader! Want uiteindelijk – al snappen wij dat nu nog niet – is het daarboven beter dan hier beneden.

19 mei. Een druk dagje. Omdat we een paar dagen weg gaan heb ik me vandaag gebogen over twee preken voor as. zondag. Altijd weer prachtig om een dag lang intensief bezig te zijn met het Woord van God. 's Avonds de ontmoetingsavond gehad met nieuwe mensen in de gemeente. Deze avonden zijn bedoeld ter kennismaking met Parousia. Een prachtige groep met allemaal unieke mensen die de laatste maanden zich hebben toegevoegd aan de kring van onze gemeente. Samen hebben we gesproken over wat ons drijft. Wat ons als gemeente bezighoudt. Wat onze missie is. Onze visie, waarden enz. Op zulke momenten voel ik me altijd klein en denk: Vader: wie ben ik dat ik dit doen mag? Tegelijk werd in de Calslaan de eerste avond gehouden van de Netwerkcursus. 16 mensen die samen willen ontdekken welke gaven en talenten Vader hen heeft gegeven om die te ontdekken en – zo mogelijk - in te zetten in de dienst aan God en zijn gemeente. Compliment voor Karst Jan en José die de trekkers zijn van deze cursus.

En dan as. zaterdag. Ik geef nog maar effe de link naar de website waar u alle informatie kunt krijgen over de as. gemeentelijke gave(n) en talentendag. Komt allen zou ik zeggen. Het beloofd ook goed weer te worden!
www.parousia.nl/gaven_talentendag_23_mei.htm
En wat zondag betreft: de eerste dag van de nieuwe week hopen wij weer terug te zijn in het Goudse na een paar daagjes Zeeland. Ik ga heerlijk fietsen van Gouderak naar Kerkwerve en terug. Met Dorien bezoeken wij mijn zus en zwager op de camping. Genieten, oesters zoeken, vissen, zwemmen, uitrusten, lezen, luieren enz. enz.
Maar...zondag hoop ik iedereen weer te zien in een van de twee diensten. Het gaat dan over de hemelvaart en verheerlijking van Jezus en in de tweede dienst over de Farizeeër en de tollenaar. En na hemelvaart komt Pinksteren. Ik zie ernaar uit dat we dan weer diverse mensen mogen dopen!!
Blessies en shalom,
Arie

Onze kring. Al jaren trouw in lief en leed. De groep Oudewater is mijn zeer lief. Gisteren zijn we begonnen met een studie over de feesten van Israël. Aan de beurt was het Sjevoe-ot feest ofwel wekenfeest, dat overeenkomt met ons Pinksterfeest.
Ik zie er naar uit dat een dubbel deel van Gods Geest op de Pinksterdag over onze gemeente mag worden uitgestort. Lijkt me geweldig om mee te maken!
Maar eerst komt as. zondag. Dick van Scharrenburg brengt weer zijn maquette mee van de tabernakel in beide diensten. In de eerste dienst geeft hij een korte toelichting en dan besluiten we onze serie preken over het leven van Mozes. Ik vond het een voorrecht om ermee bezig te zijn. Ik hoop dat iedereen er ook veel aan gehad heeft.

Shalom, veel blessies en tot zondag in één van de diensten.
Arie

Vandaag was het voorgangersgebedsontbijt. Erg leuk om bij te wonen. Je ontmoet op die manier allerlei collega predikanten. Je eet met elkaar, praat en bidt met elkaar. Dit keer hebben we ook lekker gebrainstormd over onze visie voor de stad Gouda.
Vandaag ook allemaal op de foto. Een echte fan-club volgens Cees van Duijn. Dan wel een fanclub voor Jezus!

Aweetje
Vandaag Tom Linszen effe gezien en gesproken.

(bron: Facebook)

Hij is werkzaam op de Orka groep op het doveninstituut Weerklank in Amsterdam, waar Jesse verblijft. Tom werkt daar al jaren als groepsleider. Hij is zelf doof en daarom helemaal thuis in de wereld van doven. Onlangs heeft hij een indrukwekkende documentaire gemaakt samen met de bekende regisseur Willy Lindwer uit Jeruzalem met als titel: “Anna's stille strijd.” De documentaire is uitgezonden 4 mei jl. door de Joodse omroep en komt in aanmerking voor een Award. Heeft u de documentaire gemist? Het is zeer de moeite waard om hem terug te zien via onderstaande link.
http://www.uitzendinggemist.nl/

(Anna met de Israëlische vlag in Auschwitz. Bron http://www.annasstillestrijd.nl/

In de ontroerende documentaire wordt het levensverhaal vertelt van de Joodse Anna in het concentratie vernietigingskamp Auschwitz tijdens de 2e Wereldoorlog. Tom ziet kans haar herinneringen op locatie vast te leggen en schildert deze vrouw, die in het kamp – ondanks haar handicap – weet te overleven.
Voor ons (Dorien en mij) was het een ontroerend verslag. Aangrijpend. Zeker als je, zoals wij, je sterk verbonden weet met het joodse volk en een dove (autistische) zoon hebt. Tom verdient hiermee een groot compliment!

(Dorien en Jesse op de geitenboerderij in het Amsterdamse bos)

Aweetje 9 mei 2009.
Het was me het weekje wel. Een week van contrasten. Enerzijds een weekje van vakantie en afstand nemen. Anderzijds de verschrikkelijke gebeurtenissen op Koninginnedag. Daarna de indrukwekkende dodenherdenking. Deze heb ik persoonlijk niet meegemaakt, omdat ik op dat moment een weekje genoot in het buitenland. Wel de berichten daarover in de kranten gelezen. Je staat stil bij de slachtoffers die de vrijheid die wij kennen, hebben betaald met hun leven. Je denkt ook aan de Heiland die onze vrijheid met zijn bloed betaalde.
Morgen is het 10 mei. 69 jaar geleden werden we bruut opgeschrikt door vrijheidsberoving toen op die dag het Duitse leger ons land binnenviel.
Bij aankomst thuis wacht je altijd een stortregen van e mail berichten. Ik werd getroffen door het ontstellende bericht van Ingrid Dijkstra die bij een auto ongeval in Luxemburg is overleden. Zij was een collega van Ariette Dijs. Zij laat haar man zwaar gewond en voor zijn leven verlamd achter in het ziekenhuis in den vreemde en haar twee dochters van 7 en 9 jaar oud. Schokkend om te te horen. Onbegrijpelijk ook. Een dronken automobilist rooft zo het leven van een jonge vrouw en verwoest dat van haar man en kinderen. In voorbede leven we als gemeente ook mee. David zei tegen zijn boezemvriend Jonathan: “Er is slechts één schrede tussen mij en de dood.”(1 Sam. 19:3) Dat was de tekst die mij trof toen ik een aantal uren moest wachten op het busstation in Barcelona voor mijn vertrek vanuit Girona naar huis en ik nog maar weer eens alle bijbelverhalen over David heb doorgelezen.
Thuisgekomen werd ik verrast door het feit dat onze jongste dochter en haar vriendin op de Kleiweg tijdens koninginnenacht in elkaar geslagen zijn en gemolesteerd. Krantenberichten vertellen het verhaal. Politie is op zoek naar ooggetuigen. Gelukkig kan Daphne het navertellen en valt het achteraf mee. Haar vriendin is er erger aan toe.
Tijdens mijn afwezigheid schoot mij nog te binnen dat het gebruikelijk is rond koninginnedag en 4/5 mei aan het einde van de diensten het zesde couplet van het Wilhelmus te zingen. Ik had het nog wel tegen de oudste van dienst gezegd, maar verder was het me in alle drukte ontschoten. Het deed me goed dat anderen deze omissie van mij direct oppakten. Bedankt Nieske voor je attentheid! De indrukwekkende woorden zijn dus toch gezongen. Niet alleen maar om een gevoel van trotsheid dat we in een vrij land wonen. Ook niet alleen maar uit respect voor het vorstenhuis. Dat lijken me vanzelfsprekendheden toch?! Het gaat mij vooral om de indrukwekkende inhoud.
“Mijn schilt ende betrouwen
Sijt Ghy, O Godt, mijn Heer.
Op U soo wil ick bouwen,
verlaet mij nemmermeer.
Dat ick doch vroom mach blijven,
U dienaer taller stondt;
de Tyranny verdrijven,
Die my mijn hert doorwondt.”

Woorden van Marnix van St. Aldegonde uit het middenvan de 16 eeuw. Ik heb ze op de muur van mijn studeerkamer hangen. (zie foto) Ze hadden gisteren voor David geschreven kunnen worden op de vlucht voor de tirannie van koning Saul. Ze hadden geschreven kunnen worden vandaag voor Ed Dijkstra en zijn twee kinderen. Of voor Daphne. En ze zullen in de toekomst steeds weer gezongen worden!!
Daarom bidden we morgen voor HM de koningin en haar familie, voor de regering, de minister president en voor de lokale overheden. Bidden voor een vrij Nederland en een veilig Gouda!
Ik zie ernaar uit iedereen morgen weer in een van de twee diensten te zien.
Blessies,
Arie