Te druk om niet te bidden.

Druk, druk, druk. Je merkt aan alle kanten dat het seizoen in de gemeente volop draait. De 2e Alpha cursus is weer van start gegaan i.s.m. Happie, De Aanstekelijk Christenzijn cursus komt er aan, niet te vergeten de Netwerkcursus, de kringen draaien volop en 'last but not least' de zondagse erediensten. Mooie diensten met dopen en opdragen liggen al weer achter ons. Zondag start de serie “de God die je zoekt...” in de tweede dienst. Geweldig om zo ook naar buiten toe ons uit te strekken en gasten uit te nodigen om hen bekend te maken met het Evangelie.
Bij de diensten spelen de teamleden van het Eredienst team een belangrijke rol. Elke maandag is het een gezellig samen zijn als we terugblikken op de zondag en de diensten voor de komende weken voorbereiden. Het team zet zich voor 100% in bij alles wat er komt kijken bij de organisatie van de dienst aan God.
Een tegenslag was het wel deze week dat ik een lichte griepaanval kreeg. Snotteren op de bank, hoesten en hoofdpijn houdt je bij het kwakkelende weer van de straat. Gelukkig is het nu weer over en kon de kringavond bij ons thuis toch doorgaan, waarbij we lekker samen hebben gegeten en een studie deden over het leven van David in aansluiting op de serie preken.
Zondag in de eerste dienst is het verhaal van David en Mefiboseth aan de beurt. (2 Sam.9) Het is een juweeltje. Prachtig en ontroerend hoe David 'chesed' (goedertierenheid!) bewijst aan de gehandicapte zoon van Jonathan omwille van het verbond tussen beide vrienden. Een verhaal dat mij als ouder van een gehandicapte zoon bijzonder aanspreekt.
De band Released zal de aanbiddingsdienst verzorgen. Kind aan huis zijn ze bij Parousia.
Blessies en een heel gezegende zondag toegewenst.
Arie

familiebezoek

Nu even wat foto's en video's van afgelopen vrijdag en ons bezoek aan Valkenswaard bij overgroot opa en (twee) oma's.

Hartverwarmend.

Net als je schoon genoeg hebt van het feit dat Nederland één groot standpunt.nl is, waar meningen over elkaar heen rollen, oppervlakkigheid de boventoon voert, we van de éne naar de andere hype worden meegenomen en het halve land ruzie makend over straat gaat, gebeuren er ineens prachtige dingen. Iedereen zet zich in voor Haiti. Hartverwarmend. Overal acties. BN'ers die zich inzetten. Kinderen die voor het goede doel zich sterk maken. Dan mag je met recht trots zijn op Nederland.
Het is ook hartverscheurend als je de beelden ziet. Ik hoef het u niets te vertellen. Zeer aangrijpend. Honderduizenden zijn dakloos. Tienduizenden zijn omgekomen. Er is geen voedsel, water, medische voorziening. Onvoorstelbare nood. Wie zou dan zijn hart niet laten spreken?!
Ook Parousia draagt een steentje bij. Wij hebben het voordeel dat CAMA services, de internationale diaconale tak van de CAMA al jarenlang werkt in Haiti en daar een netwerk heeft en al voor de aardbeving via projecten aanwezig was. Tegelijk blijft er van giften niets aan de spreekwoordelijke strijkstok hangen. Daarom maken we er de komende week een hartezaak van om te geven. Via de collecte zondag in de diensten en via de bankrekening van de gemeente.
Ons hart gaat ook open nu we morgen met Julia een bezoek brengen aan overgroot opa en twee overgroot oma's. Een weerzien dat – naar ik verwacht - hartverwarmend zal zijn. Je voelt je – in het licht van het bovengenoemde - des te meer bevoorrecht als je weet dat wij alles hebben wat ons hartje begeert!
Nu het toch over het hart gaat: David was een man naar Gods hart! As. zondag is het weer zover. Dat de man het hart op de goede plaats heeft, blijkt wel uit het feit dat hij zijn fouten ruiterlijk erkent. Dat was ook wel nodig, want toen de ark de eerste keer naar Jeruzalem werd gebracht, ging er heel wat mis!
De vier baby's die in de eerste dienst worden opgedragen zullen zeker de harten veroveren.
Blessies en een hartelijke groet,
Arie

Rust, reinheid en regelmaat

Nu de feestdagen weer achter ons liggen zweer ik bij deze drie “R's”: Rust, reinheid en regelmaat. Van huis uit meegekregen en ik merk dat ik het beste functioneer en in m'n vel zit als die drie aanwezig zijn.
Het patroon van week tot week nu vasthouden. Maandag studiedag (hoewel door het wegbrengen van Jacco en Suzana en Zion naar de luchthaven in Brussel daar deze dag toch niet veel van terecht kwam. Maar het was leuk!! :) Vergadering eredienst team, dinsdag bezoek en ontvangstwerk, (huwelijksvoorbereiding van een aantal echtparen die in het voorjaar hopen te trouwen), woensdag preekvoorbereiding, donderdag gebedstijd met een aantal broeders en 's avonds kring in Oudewater en kennismakingsgesprekken. Vrijdag vrij. Samen met Dorien naar de sportschool en wandelen met Julia en Jesse. Wat Jesse betreft een rit naar Amsterdam, die ik combineer met een lunch bij Eric en Joke Bakker, collega voorgangers van CAMA. (long time no see!)
Vier brillen kopen voor Jesse. Een rib uit mijn lijf. Hij verslijt ze bij de vleet! De bediende bij Pearl kijkt mij met grote ogen aan, want dit is in twee jaar al de vijtiende bril! Dan een wandeling en een Macje. Altijd een plezier voor Jesse. Ook nog even kijken bij Schiphol waar de vliegtuigen opstijgen. Imposant!
Morgen een dagje met de Raadsechtparen. Een heuse stadswandeling in ons eigen Gouda o.l.v. een deskundige gids. Het is toch te gek dat je wel attracties in andere steden bezoekt, maar het mooie Gouda over zou slaan!? Op het programma staat een wandeling langs kloosters en ketters. Ik ben benieuwd. Daarna gezellig samen eten en bij kletsen.
Dan is de week weer voorbij.
Zondag hoop ik in de zustergemeente van Zoetermeer voor te gaan. Thema: Hebreeen Hd. 1: de heerlijkheid van Christus. Lieve mensen....iets heerlijkers is er niet! Augustinus zei het al: Het doel van ons bestaan is God verheerlijken en Hem voor eeuwig genieten.
Daarom ook in Gouda een heel goede start van de nieuwe week as. zondag in beide diensten.

Blessies,

Arie

Gluh wijn en warme chocolademelk.

Weer is het bijna weekend en ik zit nog na te gloeien van een paar dagen "Oud en Nieuw" vieren in een huisje in Twente met de hele familie.

We hebben genoten van het heerlijke weer, de sneeuwpret, het prachtige landschap en de onderlinge gezelligheid. Harten worden warm van onderlinge verbondenheid. Ook de gluh wijn helpt om de koude botten in het lijf na een sneeuwwandeling weer te laten gloeien.

Over kou gesproken: het vriest al weken en de elfstedenkoorts neemt toe. Op Grutto 10 gebeurt hetzelfde. De kachel in de huiskamer 'vreet' hout dus is het binnen behaaglijk warm. Ook boven op mijn kantoor.

Zondag worden drie mensen gedoopt in de tweede dienst. Toen ik jaren geleden in Rusland was, maakte ik daar een doopdienst mee in de rivier. Het was begin mei en de ijsschotsen dreven nog in het water! Maar dat was voor de doorgewinterde jong gelovigen in Rusland geen probleem. Gedoopt werd er. As. zondag zal er zeker geen ijs in het bad drijven. Wees gerust. Het water wordt goed verwarmd. Belangrijker nog dan de water of buitentemperatuur is de temperatuur in ons hart. Als die is gedaald, mag de thermostaat een beetje hoger gezet worden. De Emmausgangers zeiden tegen elkaar toen ze terugkeerden naar Jeruzalem: "was ons hart niet brandende in ons terwijl Hij onderweg met ons sprak en ons de Schriften opende?" (Lk. 24:32)

In de eerste dienst gaan de liederen en de prediking over de serie rond de persoon van David. We beginnen aan deel twee. "De verovering van Jeruzalem: city of the great King." Jeruzalem brandhaard? Of brandend middelpunt van hemel en aarde? Net als de Emmausgangers zijn wij ook als pelgrims onderweg. Naar een nieuw Jeruzalem.Een kacheltje zal daar wel niet meer nodig zijn, want Opb. 21 zegt dat haar lamp het Lam is.

Een goed weekend toegewenst en een warme zondag!

Blessies,

Arie